«پنهان» در درجه‌ی نخست در راستای سیاست کلی نمایشگاه‌های سالانه‌ی «اپیزود» در گالری محسن مبنی بر ایجاد فرصت و مهیا کردن بستر برای هنرمندان یا پروژه‌هایی است که فرصت دیده شدن نداشته‌اند. از این منظر این نمایشگاه شامل دو گروه هنرمند می‌شود: یکی هنرمندانی که تاکنون به نمایش آثار خود نپرداخته‌اند و اسامی جدیدی در عرصه‌ی هنرهای تجسمی به‌شمار می‌آیند؛ دوم پروژه‌هایی دیده نشده از هنرمندانی که ناآشنا و کم سابقه نیستند اما مجالی برای نمایش پروژه‌های پیش رو نیافته‌اند.
این نمایشگاه به موازات نمایش سه اثر برگزیده‌ی نخستین فراخوان بودجه‌ی حمایتی پروژه‌های محسن (پاسیو، حیاط، بام) برگزار می‌شود. بیش از نیمی از هنرمندان حاضر در این نمایشگاه از میان راه یافتگان به مرحله‌ی نهایی فراخوان که در فهرست برگزیدگان قرار نگرفته بودند انتخاب شده‌اند.
اما وجه اشتراکی که بر پایه‌ی آن پیوند و همنشینی این آثار طرح ریزی و انتخاب شده‌اند مبتنی بر این رویکرد است: آثار حاضر در این نمایشگاه به اشکال مختلف دلالت بر امری نادیده یا نادیدنی دارند. پاره‌ای از آثار مشتمل بر متنی پنهان در بطن اثر هستند؛ بدین معنا که آنچه در بطن محتوایی اثر به عنوان موضوع یا هدف بنیادین اثر مد نظر هنرمند بوده است در پس پرده‌ی ساختار استتیکی یا ساختمان تصویر پنهان می‌ماند. در واقع هنرمند مسئله‌ی دریافت یا عدم دریافت متن روایی در دل متن استتیکی و زبان تصویر را به آزمون می‌گذارد. در پاره‌ای دیگر از آثار امکان بروز اشتباه در مشاهده و دریافت، رویکرد هنرمند و اثر است. در گروهی دیگر نیز هنرمند با نزدیک شدن به مناظر، اشکال و اشیایی که از نگاه سوبژکتیو یا موضوع‌گرای هنرمندان کمتر ممکن است مورد انتخاب به عنوان موضوع اثر هنری و ایضا توجه دیداری قرار گیرند به تولید تصویر پرداخته است. بدین ترتیب هنرمند بیش از آنکه انعقاد یا انتقال روایت یا پیامی را در اثر یا به واسطه‌ی آن دنبال کند، خلق اثر هنری و تماشای آن را وسیله‌ای قرار داده‌ است برای مشاهده‌گری و کشف و تماشای آنچه از توجه نگاهِ ضابطه‌مند و شرطی‌شده دور می‌ماند.