«ماضی ساده مطلق» مهرداد افسری ذاتا ادای دینی به ارزشمندی لحظه و در عین حال میرایی آن لحظه‌ است. این پولارویدها لحظه‌هایی ناب از طبیعت‌اند که برای ثبت‌شان باید مدت‌ها برای سررسیدن زمان مطلوب منتظر ماند و خطایی نکرد. شیوه‌ی ارائه، رنگ‌های پریده، بی‌اهمیتی جزییات و انتظارکشیدن از ویژگی‌های عیان این مجموعه است. مهرداد افسری در پی هاله‌ یا روح گمشده‌ی تصویر‌‌ در عصر دیجیتال، به دشت‌ها، کوه‌ها، جاده‌ها و میراث نیاکانش سفر می‌کند تا کارکرد آئینی هنر را که ارزش نمایشی به خود گرفته بازپس گیرد.