امیرحسین زنجانی در «هلهله» ناچهرههایی را به تصویر میکشد که در عین درهمتنیدگی، همبستگی ندارند. در راستای مجموعههای قبلی، امیرحسین مسائل تاریخی- اجتماعی و میلیتاریسم امروزی را در میان انبوه تنهایی واکاوی میکند که چیستی و هویتشان دچار اضمحلال شده و در پسزمینه فرو رفته است.