دراین ویدئوچیدمان که در سال۱۳۹۶ در شهر لندن به شکلی دیگر به نمایش در آمده است دو ویدئو بر پشتوروی پردهای پخش میشوند: در یک طرف، بر ماکت شبیهسازی شدهی سینمای سوخته رکس آبادان نماهایی از دقایق ۲۳ تا ۲۵ فیلم «گوزنها» را که احتمال میرود همان لحظهی آتشگرفتن در آپارات به نمایش درمیآمده شاهدیم-صحنهای که تماشاچیان مشغول تماشای تئاتر هستند- و در طرف دیگر ویدئوی مصاحبهای با کارگردان این فیلم درباره واقعه آتشسوزی.هر دو فیلم صامت هستند و لحظهای که محمود بخشی از مسعود کیمیایی درباره جانباختگان این حادثه میپرسد، صدای دستکاریشده کلارینت شنیده میشود. فیلم با پخش تیتراژی از عبارتهای رسانهای حادثهی سینما رکس و کودتای ۲۸ مرداد پایان میگیرد. این فضا با ارجاعاتی مشترک، رابطهای ضمنی میان دو پروژهی «دیوار بهمن» و «وحدت زمان و مکان» میسازد. قسمتهای تازهاضافهشده به این پروژه، یکی صندلیهای برنزی سینما رکس در ویترینهای کوچکی از جنس آهن و مخمل سرخ است که بهطور پراکنده در فضاهای ساختمان نصب شدهاند و دیگری یک فضای نشیمن گروتسک که نمای سهبعدی سینمای سوخته را نمایش میدهد.