با تاریکی خو گرفته‌اند و به طرز غم انگیزی با نور بیگانه‌اند.در سیاهی‌ها زندگی می‌جویند و کورکورانه پی آن می‌گردند.سیاهی شب فرصت حرکتی نو برای آنهاست،روشنایی حیاتشان را در این سیاهی باز می‌یابند.بی روح و رحم به اسم زندگی در قعر ظلمات در کنار هم می‌لولند.پر پر زدن های ناشیانه آنها در این تاریکی تلاش مذبوحانه ای برای زیستن است،زیستنی از نوع نامتعارف که معنایی دیگر از زندگی ارزشمند را به رخ می‌کشد.زندگی کاملا ناعقلانی که گاهی جامعه انسانی امروز را تداعی می‌کند.این مجموعه گونه‌ای از شب کور‌های همنوع خوار را به تصویر می‌کشد.