آنا خودورکووسکایا (م. ۱۹۸۵، مسکو، روسیه) از دانشگاه دولتی هنرهای چاپی مسکو و آکادمی هنرهای زیبای وین فارغالتحصیل شد. او با موزاییک، نقاشی و گرافیک کار میکند. آنا آثارش را در فضاهای عمومی خلق میکند. او برای تحقق بخشیدن به پروژههایش از پرفورمنس و تکنیکهای چندرسانهای و همچنین همکاری با دیگران استفاده میکند. آثار آنا خودورکووسکایا در نمایشگاههای گروهی و انفرادی متعدد داخلی و خارجی به نمایش درآمده است. او در سال ۲۰۱۴ جایزهی هنری اشتراباگ را دریافت کرد.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
جزئی کوچک به سختی میتواند کلیت بزرگ و عظیم خود را درک کند. آیا حتی امکان درک کل وجود دارد؟ به هر حال ممکن است سعی کنید بخشی از آن را درک کنید. شاید بتوان از طریق تکهها، به کل دست یافت؛ با جمعآوری گام به گام تکهها، در مسیر ایجاد تصویری از این جهان. بهعنوان شیوهای برای مطالعهی این تکهپارههای واقعیت تصمیم گرفتم آنها را به شکل موزاییک نمایش دهم. سنگهای شیشهای موزاییکی خودشان در اصل قطعات و تکهها هستند. آنها باید کاشی به کاشی جمعآوری شوند تا یک کلیت جدید ساخته شود. تاریخ و سنت موزاییک هزاران سال قدمت دارد. دومنیکو گیرلاندایو، هنرمند تاثیرگذار رنسانس فلورانسی، آن را به درستی «نقاشی برای ابدیت» توصیف کرد. از موزاییک برای تبیین بیانیههای ایدئولوژیک در زمانهای مختلف استفاده شده است. سنگ به سنگ. روز به روز. هفته به هفته. حرف به حرف. واژه به واژه. امروز، وقتی همهچیز در فضا و زمان، بدون مرز و گسست، با شتاب در حال پیشرفتی هندسی است، شاید بتوانم در این روند کاری آهسته و بیزمان، کل را درک کنم.