شاید بشود مجموعه‌ی طبیعت بی‌جان را شخصی‌ترین مجموعه‌ی او تا کنون خواند. چاپ‌های آبی بی‌پیرایه از گیاهان گوناگون بر پس زمینه‌ای ساده که در ابعادی بارها بزرگ تر از ابعاد اصلی‌شان منفجر شده‌اند، مارا بی‌آنکه بتوان مقاومتی کرد به دل خود می‌کشند و درهم نوایی آشکارشان با سادگی فرم غوطه ورمان می‌کنند: بی‌آنکه باکشان باشد تصویرهایی اند ملموس و سرراست وهم‌زمان انتزاع‌هایی تند و خشمناک. در این مطالعه‌ی چیزهای بی‌جان کمابیش هیچ‌چیز ساکن نمی‌نماید: ماهیت ساده و بنیادی فرم و محتوا، تکنولوژی عکاسی و جهان طبیعی در ابتدایی‌ترین تکرارهایشان ، همچنان که هنرمند زیبایی جهان را آشفته می‌کند و سپس آن را با دست باز می‌سازد. اثر از حسی به شدت زنانه برخوردار است: ویرانگری نهفته در آفرینش در مرکز دیالکتیک هنرمند جا دارد.
-بخشی از متن سکون پویا: بیگانه در خانه از ایوا اچ.دی