در شروع اين پروژه از محل خواب و پيرامون آن عكس ميگرفتم. بعد از چند عكس تمركزم به سمت حالت خوابيدن رفت. ايدهاى از تايماكسپوز بالا در فيلم رنگی و دوربين ديجيتال نداشتم. با استفاده از ريموتِ تايمدار دوربين، به مدت زمان خواب افراد براي زمان اكسپوز عكس رسیدم. نور را با يك شمع وارمر يا شمع چاي تنظيم كردم. بعد از تنظيم دوربين و دكلانشور ديجيتال محل عكاسی را ترك میكردم، اشخاص قبل از خوابيدن شاتر را فعال ميكردند و پروسهى ثبت عكس بدون حضور من شكل ميگرفت. عكسها با آنچه در واقعيت میديدم متفاوت بود و اين تغيير عامل بزرگي در ادامهى كار من بود. اشتياق زيادي داشتم براي ديدن چيزي كه در واقعيت بود و در عكس ثبت ميشد.