شانا عبدالهیان (م. ۱۳۷۵، ردینگ، انگلستان) دانش‌­آموخته­‌ی مقطع کارشناسی نقاشی از دانشگاه هنر تهران است و هم‌­اکنون در مقطع کارشناسی‌­ارشد نقاشی در دانشگاه هنر تهران تحصیل می­‌کند. آثار او در دو نمایشگاه گروهی به نمایش در آمده است. عبدالهیان در کرج زندگی و کار می‌کند.

«کرج، بلوار خاطره، کوچه رز، پلاک ۹، منزل عبدالهیان»

خانه، سرپناهی متشکل از چند دیوار، در، پنجره و کف‌پوش است که با «حضور ما» نام خانه را به خود می­گیرد. گویی ما آمده‌ایم تا خاطره بسازیم و آن را به حافظه بسپاریم. حافظه رفته­‌رفته رنگ می­بازد، جزئیات خاطرات از دست می­‌رود و محیط است که در یادمان می­‌ماند؛ محیطی که در خاطر ما به محو شدن می­‌گراید و در نهایت چیزی جز تصاویر لحظه‌ای، رنگ و صوت بر جای نمی­‌گذارد. پس از گذر ماه‌ها و سال‌ها، در رویارویی تصویر ذهنی‌ام از خاطرات با واقعیت عینی، تضاد فاحشی یافته­‌ام؛ گویی نمی‌­توان حافظه­‌ی افسارگسیخته را برای به‌­تصویرکشیدن خاطراتی مبهم با محدودیت استتیک به چالش کشید. تصاویری که یاد­بود خاطرات هستند، شاید چیزی جز هیئتی از رنگ و فرم در قالب انتزاع نباشند؛ انتزاعی که تنها برای صاحب خاطره در نقاشی معنا می­‌یابد. از همین رو تصمیم گرفتم تا به‌جای به­‌تصویرکشیدن خاطرات محو و مبهم، مکانی ازدست‌­رفته را که بستر خاطرات خانواده‌ام بود، با ابعاد نزدیک به واقعیت بازنمایی کنم و از صوت به‌عنوان عنصر انتزاعی یادآور خاطرات بهره ببرم. در این مجموعه،‌ صدای فیلم‌های ضبط­‌شده‌ی خاطرات تلخ و شیرین، خنده و گریه، دعوا و جشن، همگام با آوای ویولن، غم خاطرات ازدست‌­رفته­‌ی خانواده­‌ای را به اهتزاز درآورده است.