چشم به جهان پلی می‌زند که آن سویش به خیال راه برده است. اما جهان چیست مگر طبیعتی که خود جزیی از آنم؛ هنگامی که درونش آرام گرفته‌ام و سکونش حرکت نقش‌ها را برایم آشکار می‌کند؟

دینا دانشور