قسمتی از این پروژه شامل تعدادی نقشه یافته‌شده از آغاز تفکیک زمین‌های تهران و نقاط دیگری از ایران در ابعاد مختلف است که محمود بخشی مانند پروژه «جنگل هلندی» با جمع‌آوری مجموعه‌ای از اسناد حقیقی، به شیوه‌ای ابتدایی آن‌ها را برای بایگانی، کدگذاری کرده است. تاریخ درج‌شده در نقشه‌ها، منطبق با سال‌های اصلاحات ارضی در ایران است که با ادعای افزایش بهره‌‌وری عمومی جامعه، قرار بود مالکیت زمین‌های کشاورزی را از دست مالکان بزرگ گرفته و میان خرده‌مالک‌ها و کشاورزان تقسیم کند و نظام ارباب – رعیتی را پایان دهد.
قلمرو یا سرزمین، اصطلاحی برای انواع تقسیمات کشوری است. تعداد زیادی از جانوران برای خودشان قلمرو دارند یعنی محدوده‌ای را برای خودشان معین می‌کنند؛ در آن‌جا مستقر می‌شوند و سپس از حدود و ثغور آن دفاع می‌کنند. بسیاری از حیوانات برای اعلام مالکیت و تسلط به قلمروشان در سرحدات آن ادرار می‌کنند. قسمت دیگر این پروژه، ویدئویی از ادرار کردن هنرمند در مکان‌ها و کوچه‌های کودکی او مثل زایشگاه، خانه، مدرسه و نیز محله‌های منتهی به ساختمان نمایشگاه مانند کریم‌خان است که به منطقه هنر و فرهنگ تهران تبدیل شده است. او در این مجموعه علاوه بر تصرف کاغذی تعدادی زمین، بازگشتش به قلمروی هنر مرکز شهر را به شیوه‌ی وحوش در نقاطی مشخص علامت‌گذاری و ثبت کرده است.