مهسا ایمانی متولد ۱۳۶۸ تهران است. او مدرک کارشناسی معماری را از دانشگاه آزاد رودهن دریافت کرده و فراگیری عکاسی را در کلاس‌های آزاد آموزشگاه ماه مهر ادامه داده است. او در سال ۱۳۹۴ ضمن شرکت در مسابقه‌ی عکاسی مستند شید در بخش عکاسان مستعد زیر ۳۰ سال برگزیده شد.

«بی‌سبزی»

تمرکز بر شهرنشینی و ایجاد فاصله میان شهر و طبیعت به منظور کاهش آسیب‌های اثر حضور انسان راه حلی برای حفظ طبیعت است. اما این راه حل تا چه حد کاربردی و زود بازده است و تا چه حد بنیادین و اساسی؟
حفظ طبیعت مستلزم ایجاد مسئولیت‌پذیری فردی و صرف هزینه‌های بسیار اقتصادی و سیاسی است. دشواری در دستیابی به شرایط ایده‌آل و مناسب موجب اتخاذ چنین تصمیم‌ها و راه حل‌هایی می‌گردد. به هر رو، شکاف میان طبیعت و شهرنشینی حتی اگر تنها راه ممکن و سودده باشد، اثرات و مخاطراتی با خود به همراه دارد. نیاز اساسی انسان به ارتباط با طبیعت توسط علوم مختلف انسانی و بیولوژیکی به اثبات رسیده است، تا آنجا که هایدگر انسان جدامانده از طبیعت را بی‌خانمان معرفی می‌کند.
حال در پس این راه حل، این نیاز اساسی چگونه به پاسخ می‌رسد؟ پارک‌ها و فضاهای سبز به سبب جبران این فاصله و جدایی ایجاد می‌شوند، اما تا چه حد می‌توانند پاسخ‌گوی این نیاز باشند؟ اثرات پاسخ نیافتن آن چیست؟
عکس‌های پیش‌رو نگاهی‌ست به شهری بی‌طبیعت و یا با طبیعت اندک. نگاهی تنها به ظاهرِ آن‌چه از پس این جدایی به چشم می‌آید.
مهسا ایمانی
۱۳۹۵