به گمانم جهانی که ما با حواس خود ادراک می‌کنیم آن‌قدر موهوم است که فقط می‌توانیم ظاهر اشیاء را ببینیم و درک کنیم، نه حقیقت و باطن آن‌ها را.
نمی‌دانم این اشیاء بعد از سفید شدن پاک و مقدس‌اند یا ناپاک و خبیث، اما می‌دانم که قوه‌ی نهانی و مرموزشان آزاد شده است.
آن‌ها در تلاش‌اند قوای فوق‌العاده عظیم جهان را به نفع خود قبضه کرده و احساسی تولید کنند که برایم رازآلود و هولناک است .
و باور دارم که در هر احساس عمیقی چیزی از مرگ نهفته است .
رئوف دشتی
دی ماه ۱۳۹۴