اولین اثر مجموعهی «آغوش ۱»، تصویری است که از برادرم و دوستش در پارک ملی لار گرفتم که دو ساعت با تهران فاصله دارد. آنها دو ماه بود که یکدیگر را میشناختند. از آنها خواستم یکدیگر را در آغوش بگیرند تا از آنها عکس بگیرم.
نتیجه ی کار برایم آنقدر جالب بود که تصمیم گرفتم مجموعهی «آغوش» را خلق کنم. از زوجهای دیگری خواستم در فضاهای مختلف یکدیگر را در آغوش بگیرند. میخواستم به لحظهای عاشقانه برسم و نشان دهم عشق و محبت را میتوان با عمل سادهی در آغوش گرفتن نشان داد. به آنها نگفتم چگونه این کار را انجام دهند. فقط میخواستم راحت و طبیعی به نظر برسند. دغدغهی اصلیام این بود که صورتشان مشخص نباشد و برخود عمل در آغوش گرفتن تاکید کنم که عشق را با استفاده از کمترین نمادها نشان میدهد. «آغوش»های من عشق را به تصویر کشیدهاند که این روزها کمتر به چشم میخورد. اگر هریک از انسانها کسی را صمیمانه دوست داشته باشد، جهان پر از آرامش میشود.