ﻭﺳﺎﻃﺖ ﺍﻟﻬﯽ هم چون ﺩﻳﮕﺮ ﻓﺼﻞ ﻫﺎﯼ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﻭﺍﻗﻊ ﻧﻤﺎﻳﯽ ﻫﺎ ﻣﻮﺍﺟﻬﻪ ﺍﯼ ﺑﺎ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺗﺄﻣﻠﯽ ﺩ ﺭ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻫﻮﻳﺖ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﻧﻘﺶ ﻣﺎﻳﻪ ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻬﻢ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺭ اعتقاد ات ﻭ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩ ﻭﺵ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ. ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺍﺯ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﮐﻪ ﺣﺎﺻِﻞ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﯼ ﺗﺎﺭﻳﺨﯽ ﻭ ﺯﻳﺒﺎﻳﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺍﺟﺪﺍﺩ ﻣﺎ ﺩ ﺭ ﺩ ﺭﮎ ﺍﻣﺮ ﻗﺪﺳﯽ ﻭ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﺘﺎﻓﻴﺰﻳﮑﯽ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﻧﺪ. ﮐﻬﻦ ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺸﺎﺭﻭﯼ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺍﺩ ﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺳﻬﻤﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺩ ﺭ ﺣﻴﺎﺕ ﻣﺎ ﺩ ﺍﺭﻧﺪ.
ﺷﻤﺎﻳﻞ ﻫﺎﯼ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻭﺳﺎﻃﺖ ﺍﻟﻬﯽ هم چون ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻋﮑﺲ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺑﺮﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻳﮑﺎﻳﮏ تصاویر ﺗﺎﺑﻊ ﻳﮏ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺗﺎﺭﻳﺨﯽ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺭﻭﺍﻳﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺳﮏ ﻭ ﺁﻳﻴﻦﻫﺎﯼ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺟﺎﯼ ﺟﺎﯼ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺳﺮﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﻩ ﺍﻧﺪ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻈﺮ، ﺗﺨﻴﻞ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ هم بسته ﯼ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﯼ ﭘﻴﺸﻴﻨﯽ ﺑﻮﺩ ﻩ ﺍﺳﺖ. ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﯽ ﻋﺘﻴﻖ ﻭ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺩ ﻭﺭﮐﻪ ﮔﺎﻩ ﻓﻬﻢ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﯼ ﻣﻴﺎﻥ ﺻﺪﻕ ﻭ ﮐﺬﺏ، ﺍﺻﻞ ﻭ ﺟﻌﻞ، ﮐﻔﺮ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ، ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻭ ﺧﺮﺍﻓﻪ، ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺁﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺯ ﺑﺎﺭﻳﮏ ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﻢ ﮔﺬﺷﺖ ﺑﯽ ﻫﻴﭻ ﺗﻌﺎﺭﻓﯽ ﻧﻴﺎﺯ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺭﺍ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﯽ ﺩ ﺍﻧﻢ.
ﭘﺮﻭﮊﻩ ﻭﺍﻗﻊ ﻧﻤﺎﻳﯽ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻋﮑﺲ ﻫﺎﯼ ﺍﻳﻦ ﻓﺼﻞ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ. ﺩ ﺭ ﻳﮏ ﺩﻫﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺩ ﺭ ﺑﻨﺪ ﻃﯽ ﻧﻤﻮﺩ ﻥ ﻣﺴﻴﺮﯼ ﺧﻄﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﻩ ﺍﻡ. ﮔﺮﺍﻫﺎﻡ ﻟﯽ، تدوین گر ﺷﻬﻴﺮ ﺳﻴﻨﻤﺎ، ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻡ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺩ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﻌﻤﻴﻢ ﺩ ﺍﺩ.
مهدی مقیم نژاد آذر ۱۳۹۲