امیرنصر کمگویان در مجموعهی در دست انجام و تازهاش بدون تأکید بر قرار دادن عناصر در مکان و زمانی خاص، فرمهای ارگانیک و غیرارگانیک را در عین تضاد با وحدت و یگانگی به تصویر در میآورد. او در تقارنی نامتقارن مرز بین عناصر را «ناتعریف» و وضعیتی چندبعدی خلق میکند که در فرم به مجسمههای دوبعدی از طراحیهای مهندسیشدهاش میماند.