ماهور
بر پایه‌ی تفکر عامانسان بخشی از طبیعت شناخته می شود; این اث اما بر خلاف این ایده شکل گرفته است. ماهور از داده‌هایی که از اطراف خود می‌گیرد تولید شده و منظره‌ای را در لحظه تولید می‌کند که دستاورد فکر،ذهن، تاریخ و از لحاظ زیبایی‌شناسی به حال نزدکتر است تا خود طبیعت; وشباهتش با ذات طبیعت متوالی بودن آن حتی پس از حضور انسان است. تعامل انسان قاعده‌های این منظره را برهم می‌زند و تغییرات و واگرایی‌هایی را در این منظره ایجاد می‌کند که پس از این تعامل ، منظره دوباره به حالت پیش از تعامل بر می‌گردد.