آریا تابندهپور (م. ۱۳۶۳، تهران، ایران) در خلق اثر هنری رویکردی تجربی دارد. آثارش که عموما به‌­صورت مجموعه­ ارائه شده­‌اند، قطعاتی مستقل و جدا از هم نیستند: آن­‌ها را باید در بستر کلی فعالیت او و در ارتباط با آثار دیگرش درک کرد. به‌­همین ترتیب، معنای آن­‌ها به راحتی خود را نشان نمی­‌دهد و باید با اندکی کنجکاوی و تامل به‌­دست آیند: خواه با مجموعه‌­های دلخراش و تلخی چون «انسان­» و «حیوان» مواجه باشیم و خواه در برابر آثار وهم­‌انگیز مجموعه­‌های «خواب­» و «پرتره­» قرار بگیریم. تابندهپور به جای ارائه­‌ی انگاره­‌هایی سرراست و از پیش تعیین­‌شده، از مخاطبانش می­‌خواهد بدون پیش‌­فرض با آثارش درگیر شوند، چراکه اشیا و مواد و مصالح آثارش به کفایت واجد بار مفهومی هستند. او در فعالیت خود همواره به حلقه­‌ی رابط بین ابزار عکاسی و سوژه­‌هایش توجه می­‌کند. تابندهپور در تهران زندگی و کار می­‌کند.