ساسان ابری در مجموعهی تازهاش «مجال» با تأکید بر رویکردی طراحانه، خاطرات و عکسها را در فرایند انتقال و چاپ به گونهای با خطوط متوالی و گاهی متقاطع تداعی میکند که انگار تکهای از هریک از پرسوناژها لابهلای خطها و زمان جا مانده است. اصرار به تجربهی تکنسخهسازی و کمرنگ کردن مفهوم تکثر عکسگونه در کارهای اخیر ساسان، حضور او را در روند بازخلق، فردیتر و خودمانیتر میکند.