مرجان هشيار (م. ١٣٤٤، تهران، ایران) فارغالتحصيل رشتهی نقاشی از مورپارك كالج لس آنجلس است. او تاکنون یک نمایشگاه انفرادی برگزار کرده و آثارش در چندین نمایشگاه گروهی ارائه شده است
طبيعت هميشه يك عظمت و رمزآلودى عجيبی برايم داشته، گاهی حتی ترسناك و وهمآلود، گويی خود را كوچك و ناتوان در مقابلش ديدهام. طبيعت زيبا، جايی دنج و خلوت است همراه با آهنگ سكوت جاری در آن. در جاهايی از كارم ردپايی از انسان يا حتی خاطرهای دور و خزه بسته ديده ميشود؛ ردپايی كه گاهی باعث اختلال و نابودی و گاهی روياگونه و خيالانگيز است. گاه به شکل شكافی عميق ميان تمدن و طبيعت به چشم ميآيد. ولی ندای درونم ميگويد: «هرگاه درههای عميق، كوههای صعب و صخرههای با شيب تند ميبينم، همانجا عبادتگاهم را برپا ميكنم». به گفتهی پترارك: «عالم طبيعت صرفا محيطی تزئينی نيست، بلكه قرينه استعاری عزلت و خلوص معنوى است».