مهسا طهرانی (م. ۱۳۶۲، تهران، ایران) کارشناس رشتهی مهندسی صنایع و نقاش خودآموخته است. او برگزیدهی جشنواره تجسمی فجر در سال ۱۳۹۷ و نمایشگاه تجسمی شهر، گالری پردیس ملت، در سال ۱۳۹۸ بوده است.
این اثر بخشی از دنیایی است ساختهی ذهن من که نه بوده، نه هست و نه خواهد بود. تفکر دربارهی ناپایداری اجتماعی و سیاسی سرآغاز شکلگیری این دنیا بوده است؛ با در نظرگرفتن تصویری گنگ و ایدهآل که از گذشته در اختیار ماست و یکسره با اجتماعی که تجربهی زیستهی فردی از نسل من متفاوت است و نیز تجربهی اتفاقاتی نامعمول، متناقض و آیندهای مبهم. بدین ترتیب من به دنبال خلق دنیایی از تضادها و تناقضات بودهام؛ دنیایی در مرز بین توازن و آشفتگی، هماهنگی و تخریب، لذت و انزجار. بازنمایی را در این میان بهسان پردهای میانجی بین بیننده و تجربهی او از جهان زیستهاش دانستهام؛ تجربهای آسیبدیده از دنیای پیرامون. استفاده از تخیل، بیقاعدگی، سادگی و پیچیدگی و تخطی از مطالبات مرسوم در کنار هم ابزارهایم بودهاند. از اینطریق به دنبال برانگیختن واکنشهای پیچیدهتری در مخاطب هستم که آمیخته با آشفتگی و آرامش است. در پی واکنشی عاطفی در بیننده که میتواند آمیزهای از بیزاری و میل، آشفتگی و آرامش باشد، عامدانه انتظارات مرسوم از فرم و محتوا را ناکام میگذارم: وضعیتی مبهم و مرموز در مرز زندگی و مرگ، هم آشنا و هم ناآشنا.